Voštana pjevačica

Onda se izmijeni mapa, 

                                                                                 pomakne se zid, 

                                izvrti se kazaljka,

                                                                                             izleti skakavac iz pjevačicinih usta, 

ona nastavlja pjevati

 i kako pjeva iskaču krijesnice,          stonoge                  i leteći mravi, 

ona se ne smije, samo pjeva, velika, je ogromna, široka, nosi tamnoljubičastu haljinu opasanu crnim pojasom, lice joj je napudrano svijetlim puderom, kapci namazani tamnoplavo, ona     i    dalje   pjeva,       

u susjednoj prostoriji eksplodira plin, 

mala 

lisica

skače 

po 

prozorima da bi upozorila na nesreću, samo pod prostorije gori, kukci       mahnito     proizvod     zvukove, vatra se ne pojačava, pjevačica      prima     užarenu          kvaku       kao da    nije    ništa posrijedi, topi joj se   ruka,    topi     joj     se        vrat, 

tijelo počinje kapati po podu.

Rastopila se do neprepoznatljivosti, nalikuje na dopola veliku izgorjelu svijeću čiji se vosak razlio po površini, vidi se samo desna ruka, na njoj je tanka biserna narukvica. 

Lisica je gleda izvana, vidi se kroz okvir prozora koji je zatvoren. Približava se prozoru, njuši, sjeda, promatra. Tako ostaje, promatra, ne miče pogled s prizora pjevačice koja se rastopila, kvaka je užarena još uvijek, širi žarko narančastu svjetlost kroz poluotopljenu prostoriju.